Bu akşam Sinema Yerli’de Tolga Karaçelik’in kült başyapıtı: Feyyaz Yiğit ve Doğu Demirkol’lu Ölümlü Dünya her sahnesine değer

Ölümlü Dünya, Tolga Karaçelik, Feyyaz Yiğit, Doğu Demirkol ve bu akşam 22:00 kuşağında güçlü bir yerli film seçkisi sunan Sinema Yerli… Bu kombinasyon, 27 Aralık akşamını ekran başında geçirmeyi fazlasıyla haklı çıkaran türden. Türk sinemasının modern klasiklerinden biri hâline gelen bu kara komedi, aradan geçen yıllara rağmen hâlâ taze, hâlâ absürt, hâlâ kült mertebesini sonuna kadar hak ediyor.

Bu Akşam: Mermer Ailesinin Tehlikeli ve Absürt Dünyasına Geri Dönüş

2018’de vizyona girdiğinde sessiz sedasız hayatımıza sızmış gibi görünen Ölümlü Dünya, aslında Türkiye’de kara komedinin çehresini değiştiren filmlerden biri oldu. Tolga Karaçelik’in bağımsız sinemadan ana akıma yaptığı en sıradışı sıçramalardan biri olan bu film, Mermer ailesinin restoran tezgâhı ile kiralık katil kimliği arasında gidip gelen ikili yaşamını benzersiz bir mizah temposuyla anlatıyor.

Bu akşam Sinema Yerli’de yeniden ekrana geldiğinde, filmi daha önce izleyenlerin bile televizyon kumandasını bir kenara bırakacağı garanti. Çünkü Ölümlü Dünya, “tekrar izleme isteği” yaratma konusunda neredeyse bağımlılık seviyesinde başarılı. O absürt kovalamacalar, yanlış anlaşılmalarla dolu aile içi kaos, Feyyaz Yiğit’in her an patlayacakmış gibi görünen pasif-agresif enerjisi… Hepsi tekrar tekrar izlenesi.

Film, özellikle kurduğu dünya açısından hâlâ benzersiz: İstanbul’un bir köşesinde hiç şüphe uyandırmayan bir aile restoranı, geceleri uluslararası bir örgüt için çalışan bir suikast timine dönüşüyor. Bu premisin kendisi bile tek başına ilgi çekici; ancak filmi asıl unutulmaz kılan şey, Karaçelik’in bu hikâyeyi hem sıcak bir aile draması hem de alabildiğine karanlık bir mizah gösterisine dönüştürme becerisi.

Kara Mizahın En İyi Hâli: Performanslar, Replikler ve Kült Sahnelere Dair Birkaç Not

Feyyaz Yiğit’in Rıza rolündeki o eşsiz “her an pes edecekmiş ama yine de herkesi idare etmeye çalışan baba” hali, Türk komedisinde uzun zamandır görmediğimiz türden bir ton yaratıyor. Doğu Demirkol’un toy katil Murat yorumu ise filmin enerjisine cuk oturuyor; özellikle bazı sahnelerdeki saf ve içten panik hâli, absürdün dozunu mükemmele yakın bir seviyede tutuyor.

Yan rollerdeki Veli Kuzlu, Ayça Damgacı ve Berat Efe Parlar’ın da katkıları yadsınamaz. Hatta filmdeki doğaçlama olduğu hissi veren anlar, kulislerde dolaşan “setin en eğlenceli dönemlerden biri olduğu” söylentilerini doğrular nitelikte. Geleneksel aile yapısını mafya parodisiyle iç içe geçiren bu tuhaf ama samimi atmosfer, Ölümlü Dünya’yı zaman içinde kült hâline getiren en önemli etkenlerden biri.

Bu arada filmin restoran sahnelerinin gerçek mekânlarda çekildiğini ve bazı müşterilerin ne olup bittiğinden habersizce kamera kadrajına girdiğini hatırlamak, bu akşam izleyeceklere ayrı bir keyif bonusu sağlayabilir. O sahnelerdeki doğallık boşuna değil.

• Filmin IMDb ortalaması yaklaşık 7.4/10 seviyesinde.
• Türkiye’de 2,5 milyonun üzerinde bilet satarak gişe rekoru kırmıştı.
• Devam filmi Ölümlü Dünya 2, 2021’de geldi ve ilk film kadar güçlü bulunmasa da hayranlığın sürmesini sağladı.
• Film TV yayınlarında hâlâ yüksek reyting aldığı için sık sık ekranlara geliyor.

Bu rakamlar sadece istatistik değil; filmin izleyiciyle kurduğu bağın da göstergesi. Ekşi Sözlük yorumlarında sıkça geçen “Biraz gereksiz sahne var ama komedi çok güçlü” cümlesi, Ölümlü Dünya’nın neyi hedeflediğini çok iyi anlatıyor: Bu film kusursuz olmaya çalışmıyor, kendi absürt düzenini kusursuzca korumaya çalışıyor. Ve bunu ziyadesiyle başarıyor.

Bu Filmin Bugün Hâlâ Neden Konuşulduğunu Merak Edenlere

Kült statüsü durup dururken kazanılmaz. Ölümlü Dünya’nın başarısı, mizahının çok katmanlı olmasından kaynaklanıyor. Bir yandan aile bireylerinin esprili çatışmalarını izlerken, diğer yandan film aslında modern dünyanın ikiyüzlülüğünü, toplumun bireyleri “rol yapmaya mecbur eden” yapısını ve ölümün absürtlüğünü çok ince bir dille eleştiriyor. Karaçelik’in sinemasında bu eleştirel damar hep vardır ama burada komediyle öyle doğal birleşiyor ki film hem eğlence hem düşünme fırsatı sunuyor.

Üstelik oyuncuların kariyerinde de önemli bir dönemeç. Feyyaz Yiğit, Gibi’deki başarısına giden yolu burada pekiştirdi; Doğu Demirkol için ise geniş kitlelere ulaşmanın kapısı aralandı. Karaçelik’in bağımsız sinemadan ana akıma geçip kendi imzasını halka sevdirebildiği nadir örneklerden biri olarak da ayrı bir yerde duruyor.

Bu akşam 22:00’de Sinema Yerli ekranlarında Ölümlü Dünya’yı yeniden izlemek, sadece bir komedi filmi açmak değil; Türk sinemasının son dönemde verdiği en yaratıcı işlerden birine yeniden şans vermek demek. Mermer ailesinin o kaotik ve tatlı dünyasına tekrar girmek, yılın son günlerinde hafif bir zihin arası vermek isteyenler için birebir.

Ekranı açtığınız anda restoranın önündeki tabela, Murat’ın şaşkın bakışları ya da Rıza’nın bitmek bilmeyen stres yönetimi çabasıyla karşılaşınca ne demek istediğim çok net anlaşılacak. Çünkü Ölümlü Dünya artık sadece bir film değil; Türk izleyicisinin ortak hafızasında yaşayan, replikleri günlük dile yerleşmiş, kendine has bir dünya. Ve bu akşam o dünyaya zamanında olduğu gibi yeniden girmek fazlasıyla keyifli olacak.